Μια τριαντάχρονη τυφλή γυναίκα, δυναμική κι ανθεκτική, που παθιάζεται με λέξεις και μυρωδιές. Την καθορίζουν η ελευθερία, η αλήθεια. Ονειρεύεται το μοίρασμα των ονείρων της. Αγαπάει παράφορα τον συνομήλικο άντρα της.
Θα συλληφθεί για τον ασυνήθιστο χαρακτήρα της και μια κρατική υπάλληλος θα προσπαθήσει ανεπιτυχώς να την αλλάξει. Εκβιαζόμενος, ο άντρας της θα μεταλλαχτεί σ' ένα είδος βασανιστή για να την πάρει πίσω.
Εργο ποιητικά υπαρξιακό και κοινωνικό, που αγγίζει με λεπταίσθητο τρόπο «τραύματα» μνήμης, ιστορίας, εξουσίας, συναισθημάτων και αξιών. Ο «Προσβάσιμος χώρος» της Αιμιλίας Βάλβη από τη συριανή ομάδα «Πόλις» στον «Χώρο Ιστορικής Μνήμης 1941-1944» (πρώην κρατητήρια της Γκεστάπο) του Μεγάρου της Εθνικής Ασφαλιστικής (Κοραή 4, τηλ. 6978-638355, δίπλα στο «Αστυ»). Με μορφή ανοιχτής πρόβας και ελεύθερη είσοδο θα παίζεται έως το Σάββατο για να συνεχιστεί το χειμώνα. Σ' έναν υπόγειο υποβλητικό χώρο βλέπεις σε τοίχους και πόρτες δωματίων φράσεις και σκίτσα από παλαιούς κρατούμενους (π.χ. «24 ώρες χωρίς φαΐ και νερό μυρίζοντας μόνο γιασεμί»).
Η σκηνοθέτρια Ελένη Γεωργοπούλου ένωσε δεξιοτεχνικά το μίτο του παρελθόντος και του παρόντος σε μια λιτή παράσταση, σχεδόν μπρεχτική. Με τρεις ηθοποιούς να γίνονται αρχικά ξεναγοί των θεατών στον φορτισμένο από μνήμες χώρο και στη συνέχεια να γίνονται αφηγητές και δρώμενα πρόσωπα του έργου.
Παλλόμενη, ονειροπόλα και μαχητική φιγούρα κόντρα στα στραπάτσα και τις πιέσεις, η Αιμιλία Βάλβη ως τυφλή ηρωίδα. Αντάξιοι η Μαρία Τσιμά ως στεγνή κι ανέκφραστη ανακρίτρια κι ο Κωνσταντής Μιζάρας ως πελαγωμένος από έρωτα και φόβο σύζυγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου